سیاوش امیری، از شاعران کشور، نیز اخیراً مثنوی‌ای در این‌باره سروده و با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب، نکاتی را یادآور شده است.

سروده امیری به این شرح است:

مـا زادۀ تـوفــان و مــوج و سربلندیم
زَ البرز و زاگرس یا ز تفتان و سهندیم

از هر کجای خاکِ پاکانیم و چون شیر
دشمن ز خوفِ حملۀ مـا شد زمین‌گیر

بر لشکر ابلیسیان و خصم بی‌دیـن
آتـش ببـارانیـم و بر سوزیمش آیـیـن

هان! لاله رخساران و گلگون پیکریم ما
هان! جـان نـثار زادۀ پـیـغـمـبــریم ما

دشمن ز میدان در رَوَد مــا پای کاریم
گیتی بداند این سخن دشمن‌شکاریم

با اتحاد و همدلی در هفت اسفند
دنیا بـبـیـنـد ملتی را آبرومند

بر «ملت ایران» مبـارک انتخـابات
مولای ما «سیدعلی» دارد اشارات؛

«دشمـن‌ستـیـزان» را بباید برگزینیم
ما صاحب این آب و خاک و سرزمینیم

«خون شهـیدان»، نیست ممکن واگذاری
کِی می‌شود خادم کسی با ویژه‌خواری

«دشمن‌شناسی» راهِ غـارت را ببندد
بر «ریـش دشمـن» ملـت ایـران بخندد

«اشرافیت» بازنده و سرمایه‌داری
در یک نبـرد مردمی با ویـژه‌خواری

بر دشمنان «سیـلی» زند آرایِ مَردم
رسوا شود با رأی جوشن خایِ مَردم

«اِبلیس» و خیل اَهرمَن‌ها در تَحَـیّــُر
از انسجـامی این چنین فـوقِ تَصَـــور

بر «مـلتِ آزاده» بـایـد «آفریـن» گفت
توصیفِ کارش هم سرودی آتشین گفت

پـایـنـده بـادا مـلـت هـشیـار ایــران
سرزنده بادا مــردم بـیدار ایــران